Zastanawiam się nad wprowadzeniem/zmianą strategii komisjonowania na magazynie wysokiego składowania i otrzymałem takie informację na temat możliwych strategii:
Zaczerpnięte z niemieckiej wersji systemu:
TB - zapotrzebowanie przeniesienia
TA - zlecenie przeniesienia
LE - jednostka składowania
STK - szt
To są dostępne strategie w SAP-Standard (oczywiście możemy też brać pod uwagę jakoś inną, indywidualną, jak myślimy, że przynosi lepsze efekty).
F:
system bierze zawsze najstarszy towar
L:
system bierze zawsze najmłodszy towar
A:
Mamy trzy miejsca:
A ma 10 STK
B ma 12 STK (Najstarsza)
C ma 8 STK
Dwa przypadki TB
TB na 10 STK (co jest standardową ilością LE tego materiału) => system bierze miejsce A (to może być np. pełna paleta, mimo tego, że NIE jest najstarsza, jak mamy więcej miejsc z ilością 10, system wybiera z nich ten najstarszy – powiedzmy ze taki „FIFO light”)
TB na 6 STK – system bierze C, chcą „wykończyć resztki, gdy ilość nie jest standardowa
M:
Podstawa tego jest „ilość manipulacyjna”, które trzeba zdefiniować. System decyduje jakie miejsce zaciągnąć, w stosunku do tego czy ilość w TB jest wieksza od ilości manipulacyjnej.
Mamy trzy miejsca:
A ma 10 STK
B ma 10 STK (Najstarsza)
C ma 8 STK
Ilość manipulacyjne = 9
Dwa przypadki TB
TB ma 10 STK – system bierze B (bo 10 jest > od 9)
TB ma 6 STK – system bierze C (bo 6 jest < od 9)
Różnica do strategii A jest taka, ze decyzja systemu polega tylko i wyłącznie na ilości manipulacyjnej (sztywno) a nie ilości w TB
Z tą strategią można jeszcze więcej zrobić, a mianowicie zaimplementować automatycznie zasilanie miejsc komisjonowania. To jest dobre, jak mamy dużo ruchów na małe ilości, gdzie nie chcemy żeby za każdym razem musiał ktoś ściągać paletę z regały żeby wyciągnąć jedną rzecz, tylko żeby pracownik zawsze brał towar z miejsca na ziemi, nie korzystając w wózka. Raz na jakiś czas, jak paleta się wyczerpała, dostawiamy kolejną pełną, jednym ruchem wózka.
Czyli:
Mamy trzy miejsca:
A ma 10 STK (u góry)
B ma 10 STK (u gory)
C ma 8 STK (na ziemi)
Lecą TB….
TB na 1 STK – system bierze C
TB na 1 STK – system bierze C
TB na 1 STK – system bierze C
TB na 1 STK – system bierze C
TB na 1 STK – system bierze C
TB na 1 STK – system bierze C
….
System teraz wie i zauważa, ze miejsce C jest puste i automatycznie generuje TA, wewnątrz magazynu z ilością 10 STK z miejsca A na miejsce C. I znów „pieszo” można komisionować z miejsca C
H:
system bierze ten towar który ma najkrótszy termin ważności
P:
System bierze tylko i wyłącznie z definowangeo miejsca w Stammdaten
Chciałbym wiedzieć, czy to jest poprawne i czy są jeszcze inne strategie w standardzie? Będziemy przebudowywać magazyn i musimy zdefiniować od nowa cały proces wydania materiału na produkcję.